MELEK GÖZLÜ
Gök yüzlü, arş kanatlıların
Işıktandır gözleri meleklerin.
İndiklerinde Arzın toprağına
Sevinç duyar bu misafirden dünya
Yeşerir bastıkları yer.
Parıldar ta içleri gözbebeklerinin
Baktıkları yeri güzelliğe katarlar.
Ve gördükleri hiçbir şey
Ne çirkindir ne eksik.
Oysa şeytanın gözleri yoktur
Kaybolmuştur, aynı ruhu gibi
Kör değildir şeytan
Gözsüzdür.
Gözü olsaydı,
Karşı çıkar mıydı o güzelliğe?
Nutku tutulur, nefesi kesilirdi
Evrenin doğduğu yere
Bin kez aşkla ölür,
“Ben, ben, ben” demez
Başkaldırmaz sadık kalırdı
O yüzden şeytan resmedenler
Çizmezler gözlerini.
Oysa bin yıllardır
Gözleri olsun ister şeytanlar
İnsanları aldatarak çağırırlar,
Aldananların gözlerinde görürsün onları.
O sahip olma hırsını
Aldanmışlığın kayıtsızlığını
Her şeyden yüksek hissetmenin kibrini
Yalancı gülüşleri
Ve sevginin yokluğunu
Melek görenlerse çizemezler
Gözlerini alan ışıktan bakışlarını alamazlar.
Bunun için dünya kaybolur
Melekleri görenlerin gözlerinde.
Süleyman Sönmez – 27 Mayıs 2005
TÜM ŞİİRLERİ EKİTAP OLARAK OKUMAK İÇİN
Biz Ezelden Sevdik
Google Play Kitaplar
Tüm Mobil cihazlar,
bilgisayar, tablet,
iPad, PC,
Mac ve cep telefonlarında okunabilir.